Word Vrijwillig Begeleider voor Lotgenotengroep Drechterland – Maak een verschil

Als vrijwillig begeleider van onze lotgenotengroep in Drechterland bied je steun aan mensen die een dierbare zijn verloren. Samen met een mede-begeleider creëer je een veilige en warme omgeving waar lotgenoten hun ervaringen en emoties kunnen delen. Je helpt hen stappen te zetten in hun rouwproces en geeft ruimte aan verhalen, gevoelens en onderlinge steun. De onderlinge herkenning geeft steun: niemand staat er alleen voor.

Jouw rol:

Het verlies van een dierbare heeft een grote impact. In de lotgenotengroep geef je deelnemers de ruimte om te praten over thema’s zoals afscheid nemen, emoties, reacties van de omgeving, en lichamelijke klachten. Jij zorgt samen met een welzijnswerker dat deze bijeenkomsten goed verlopen en biedt structuur, begeleiding en een luisterend oor.

Organisatorisch:

Een groep bestaat uit vijf tot acht lotgenoten en komt 12 x maandelijks bijeen. Jij begeleidt samen met een welzijnswerker de groep. De welzijnswerker zorgt ook voor jouw begeleiding.

Wat vragen wij van jou?

- Affiniteit met rouw en verlies en de uitgangspunten van MEE & de Wering

- Je kunt goed luisteren, samenwerken en je inleven in anderen.

- Je kunt kennismakingsgesprekken met deelnemers voeren

- Levenservaring is een must, ervaring met groepswerk is een pré.

- Bereidheid om 12 bijeenkomsten te begeleiden, inclusief voorbereiding en nabespreking.

- Verklaring Omtrent Gedrag (wordt vergoed).

- Je wilt je voor langere tijd aan de groep verbinden.

Wat bieden wij jou?

- Een unieke kans om anderen te helpen en zelf te groeien. 

- Dankbaar en waardevol werk. 

- Basistraining, begeleiding en intervisie. 

- Eventuele onkostenvergoeding. 

- Een fijn en betrokken team. 

- Vrijwilligersovereenkomst.

Interesse? 

Kun jij een lotgenotengroep begeleiden en mensen helpen hun verlies te verwerken? Dan zoeken wij jou! Reageer dan via deze website.

Een deelnemer: “De lotgenotengroep brengt mij naast herkenning en erkenning, vooral dat je in de groep altijd weer het verlies en verdriet kunt delen zonder dat er meteen een oordeel of ongevraagd advies wordt gegeven. In de buitenwereld wordt na een paar maanden niet meer over de overledene gesproken. Dat is vaak erg moeilijk, omdat juist na het eerste jaar er nog zoveel gemis blijft “